Kitap Tiryakisi : Yorum : KÜLLER

Bir elektromanyetik darbe dalgası çakar gökyüzünde; tüm elektronik aygıtlar parçalanır, bilgisayarla çalışan tüm aletler yok olur ve milyarlarca insan o an, oracıkta ölür.
Hayatta kalan bir avuç insandan biri olan Alex, ölmüş anne babasına ve geçmişte kalan yaşamına veda eder. Çıktığı zorlu yolculukta, Afganistandan yeni dönmüş genç bir asker olan Tom ve büyükbabasını elektromanyetik darbede kaybetmiş olan sekiz yaşındaki Ellie ile karşılaşır.
Bu küçük grup ve hayatta kalan diğerleri için şimdi tüm mesele, yiyecek ve barınak bulmak, kime güveneceklerini iyi bilmek, darbe sayesinde kazandıkları güçleri iyi kullanmak ve bir de kimin insan, kimin artık "değişmiş" ve bir zombiye dönüşmüş olduğunun ayırdına varmaktır.

Her an bizim dünyamızın da başına gelebilecek bir felaketten sonrasını anlatan Küller, okurların elinden düşmeyecek, zaman zaman da kanını donduracak bir serinin ilk kitabıdır.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Ashes Triology serisinin ilk kitabı Külleri bitirdim. İlk 100 sayfası aşağıda bahsedeceğim nedenlerden ötürü çok sıkıntılı geçti. Hatta geçmek bilmedi. Kalan sayfalarda ise kitap yavaş yavaş kendini göstermeye başladı. Aksiyon , birazcık aşk ve az miktarda gerilim ile kitabın kalan sayfaları su gibi akıp gitti. Hatta ilk 100 sayfada 'ben hayatta bitiremem bunu' dediğim halde kitabın sonunda ikinci kitabı Gölgeler'i de okumak ister oldum.

Gelelim neden ilk 100 sayfada sıkıntı yaşadığıma. Öncelikle kitabın başlangıç kısmı olduğu için hiçbir olay yoktu. Çevre ve karakter tanıtımı ön plana atılmıştı. Ve asıl karakterlerimizden biri olan Tom Eden olaya daha dahil olmamıştı. Ama asıl beni sinir eden ve okuma istediğimi sömüren kısım bu değil tabi ki. Sonuçta kitabın ilk sayfalarından bahsediyoruz mecburen karakterlere olaylardan daha çok önem verilmesi gerekir.
Ellie henüz 8 yaşında ve elektromanyetik dalga nedeniyle büyükbabasını kaybediyor. Alex ise kıza yardımcı olmak için elinden geleni yapıyor. Ellie aşırı derecede şımarık , söz dinlemez ve kafasına buyruk biri. İlk sayfalarda Alex'in başına ne gelirse kızı korumak istediği için geliyor. Hatta Ellie bir ara ikisinin yemesi gereken yemeği tek başına yiyor ve Alex tüm bu olanlar karşısında o kadar sakin ki! Ben Alex'in yerinde olsam kızı ormanın ortasında bırakıverirdim. Rahibe Teresa bile Alex kadar sabredemezdi! Ya ben çok bencilim ya da Alex çok yumuşak huylu.
Sonraki sayfalarda ise Ellie eskisi kadar sorun çıkarmıyor-hatta yardım bile ediyor-. Ve hikayeye Tom'da dahil olunca miiiss gibi bir kurgu çıkıyor ortaya.
Kitap ilerledikçe kurgu güzelleşiyor , yazarın anlatımı zaten güzeldi. Yazım hataları ise göze çarpacak kadar yoktu.